Eylül

Ne aradan geçen mevsimlerden dem vuracağım ne de bu inzivanın sebebini anlatacağım.

Verdiğim emeklerin, hayatın öğrettiklerinin, şükürlerimin varlıklarının ve Yaradan’nın izniyle ektiğim tohumların hasatlarından bahsedeyim:

Üzerimdeki yükleri, evimdeki fazlalıkları, aklımdaki “gecikitirici” düşünceleri azalttıkça dikleşmeye, adımlarımı hızlandırmayı ve önümü daha net görebilmeyi öğrendiğim “sade ve minimal yaşam tarzıma” geçmemin daha 6 ayı dolmadan, kapandığını sandığım tüm kapılar, bittiğini sandığım tüm yollar ve vazgeçtiğim tüm mucizeler bir anda oluverdi.

10 gün içinde önce Üniversite’ye yarım kalan eğitimim için yeniden kayıt oldum, aynı gün gebelik testinde çift çizgiyi gördüm ardından da 7 yıldır beklediğim “ATANDINIZ!” müjdesini aldım.

Hepsinin gerçekliğine inanıp, anlayıp, sindirmem epey zaman aldı. Fırtınalı ve hoyrat bir dönemden geçtim. Sarsıldım ama iyi oldu. Fırtına, teknemdeki tüm pislikleri temizledi, aldı götürdü. Şimdi dingin ve huzurlu, sessizce yol almaya devam ediyorum.

70 gün sonra İstanbul’a dönmenin keyfi de bir başkaymış. Bundan böyle “misafiri” olduğum kadim şehri özlememem mümkün değil. 6 yıl, 4 farklı iş, dostlarım, öğrencilerim, anılarım en önemlisi de evladımı bana veren huysuz ve tatlı İstanbul!

Seni özlemeyi, özlemişim…

……………………………………………………………………………………

İki evladımın arasından yaklaşık 3.5 sene geçmesine rağmen yaşadığım değişimin büyüklüğü beni dahil tüm ailemi ve yakınlarımı şaşırtıyor.

İlk çocuktan önce yapılan detokslar, spor salonları, çok yönlü tarama testleri, hatta eşimin de beslenme düzenine müdahaleye kadar en iyi “Geni” yakalama avına çıkmış bir Avcıydım.

Gebelikte ilk 3 ayı saymazsak (hiç yaşanmamış sayalım hatta ) kokusundan dolayı şirkette deterjanları değiştiren, parabensiz kozmetiklere maaşını veren, Ayşe Öner’in ebeveyn okuluna yazılan,  hamile yogası, doğum koçu arası mekik dokuyan bir kadından şimdiki halime AZALMAM tahmin edilemezdi, eminim.

Hamileliğimin 2. trimesterine girmeme rağmen halen düzenli bir doktorumun olmaması, hatta şu iş meseleleri nedeniyle sabit bir evimin dahi olmaması, kızımın gideceği okulun belli olmaması gibi İstanbul’dan ne zaman taşınacak olmamızın dahi net olmaması bile beni duygusal anlamda etkilemiyor. Kabul, zihnimde düzenlemeler yapmam gerekiyor, bir yandan da okulum var. Doğumdan 2 hafta önce bitecek bir eğitimim…Şu noktada diliyorum ki, umarım erken gelmez bebiş J

Geçen yıl zihnimi, çevremi en önemlisi eşyalarımı azaltırken bu olacaklara yatırım yapmışım meğer. Şuan evde gereksiz, taşınırken götürmeye değmeyecek en ufak bir eşya yok. Daha fonksiyonel, daha hazırlıklı ve daha süprizli bir hayata adımımı geçen yıl atmışım demek.

Ne diyorduk buna, çekim yasası mı? Karma mı?

…………………………………………………………………………..

Yarın sanıyorum bebeğimizin cinsiyetini öğreneceğiz. Son kontrolde sormayı unutmuşum. Bir ehemmiyeti yok elbet. Sağlıkla, hayırla gelsin yeter. İsim konusuna ailecek biraz fazla titizleniyoruz. Aylin kadar güzel, anlamlı ve ÖzTürkçe bir isim arıyoruz. Erkek olursa ismi belirledik çünkü. Kız ismi önemli J Önerilere de açığız.

3 aydır bilgisayara dokunmayıp, 5 aydır da yazmayınca inanılmaz bir tutukluk ve şaşkınlık yaşadım. Bu yazıyı burada noktalarken güzel bir tatil rotaları ve Ege destinasyonları yazısı yazacağımın müjdesini vereyim seneye kullanmak isteyenler var, aklımdaJ

Herkese yeniden merhaba,

11.000 kişi olmuşuz. Varlığınızı hissettirdiğiniz için ayrıca minnet ve şükranlarımla J

Eylül en sevdiğim aydır,  en bir sevdiğim hem de…

En yürekten Eylül’üme 

Burcu