Minimalist Felsefe: Bloglar

Azra, Aeden'de şöyle anlatır:

"Arsızlığı terbiye edebilir miyiz demiştin. Evrende her şey ihtiyaçtan doğar Numi, fark edişlerin merakını motive eder, merakın analiz yapabilmeni tetikler,  analizlerin özgür iradeni besler. Snaa söylenenin dışında yollar olduğunu keşfetmeye başlarsın. Ama varlık, gelişime değil, ihtiyaçlarının bolluk içinde karşılanmasına odaklanırsa, zaman hayatın ona sunduklarına değerlendirmek yerine biriktirmeye başlar. İhtiyaçlarına saplanmış bir varlık o kadar çok toplamaya, biriktirmeye , daha fazlasına sahip olmaya odaklanmıştır ki dönüşmek için var olduğunu unutur. Topladıklarını kendi dönüşümüne hizmet edecek şekilde kullanmak yerine, arsızca biriktirip daha fazlasının peşine düşer. Yani ARSIZLIK bir alışkanlığa dönüştüğünde sahip olduklarını kullanmayan sadece biriktiren bir KOLEKSİYONCUYA dönüşürsün. ARSIZLIĞIN TERBİYESİ, tükettiğini üretebilmekle başlar, bir organizmayı parazitten ayıran şey de bu üretimdir. Sadece tüketmeyi deneyimleyen bir organizma ASLA kendi potansiyeline ulaşamaz. Uzun vadede evrenin boyutlarında asla kendine yer bulamaz. "

Kelimeleri tüketmek, zamanı tüketmek, parayı tüketmek, lezzetli yiyecekleri tüketmek, güzellik malzemelerini tüketmek, tüketmeyi bile tüketmek…

Hepsinin özünde kolaya kaçan önyargılar balonları olduğunu düşünüyorum. Kendimizle, çevremizle ve dünya ile ilgili “başkalarına ait yargıları “ kendi zihnimizde evirip çevirmeden, ruhumuza yontmadan kabul edişlerimiz varlığımızın sonunu getiriyor.

İnsanın kendine “başkalarının gözünden bakması” kadar varlığına büyük bir ihanet olamaz.  Bunu çocuklarımıza fark ettirmek zorundayız. Yoksa gerçek hayatla karşılaştıklarında “onay bekleyen, kabul gören, popüler olan “ sayılmak için benliklerinden vazgeçebilirler. Erken yaşta verilen aşırı formal eğitim yüzünden yaratıcılığına müdahale edilmiş bir çocuğun annesi olarak bu konuyu her boyutuyla araştırma fırsatım oldu. Özensiz, banal ve sıradan eğitim aktiviteleri ile çocuklarımızın zihnine belli şekilleri kodlamak ve standart oluşturmak konusunda gereksiz saplantılarımız var ne yazık ki.  Bilim insanları bu konuda biz velileri ayrıca eğitmeliler umudundayım: Veli elinin çekildiği, gerçek bir eğitim düzeni..

Bugün çalakalem yazıyorum aslında, zihnimde birçok düşünce bulutu, esas fikrin güneşini kapatıyor. Bulutlarıma izin verdim, süzülsünler. Bazen bu da gerek…

Neler yapıyorum biraz bahsedeyim.

Giderek artan sade yaşam ortak akılına hizmet eden insanlarla tanışıyorum.

Yeni yeni bloglar, hesaplar açılıyor keyifle takip ediyorum. Okuduğum Türkçe bloglardan birkaçını paylaşmak isterim.

1)  http://www.sadehayatim.com/

Banu’nun Plazan Bursa’ya uzanan yolculuğunu izliyorum. Zihinsel sadelik adına yaptığı güzel işler ilginizi çekebilir. Naif, zarif bir kadın Banu, böyle akıllı eylemlerle kendini gerçekleştirme potansiyelini yöneten kadınlara bayılıyorum.

2) http://www.sadebiryasam.com/

Gözde ve kızının minimalizm yolculuğu, bizim hikayemize paralel. Seçici ve özenli bir kalem Gözde, sitede muhakkak kendinize biçebileceğiniz güzel kumaşlar bulacaksınızdır. Daha fazla yazmalı diye düşündüklerimden.

3) http://merhabaminimalizm.blogspot.com.tr/

Sadelik, minimal felsefe ile ilgili film, belgesel arayanlar buraya muhakkak uğramalı. Benim bu araştırmamda keşfettiğim tek Türkçe Blog ve sahibesi de 23 yaşında bir o kadar yaratıcı ve seçimlerinin sonuçlarının farkında olabilecek olgunlukta.

Siz buralara göz atarken ben de kendime bir sade kahve ısmarlayayım.

Malum 2 haftadır, şekersiz hayat ve Karatay Beslenmesi ile bedenimi sadeleştiriyorum..

Kalın sağlıcakla…